top of page

Jezelf graag zien

Bijgewerkt op: 1 dec 2024

Als ik mijn praktijk vraag aan mijn cliënten, wie staat er in jouw leven op de eerste plaats?

Dan is het antwoord heel vaak, mijn man, mijn kinderen, mijn familie, mijn partner enz.

Het is wanneer je jezelf niet op de eerste plaats zet dat je in de problemen komt op lange termijn. Het is mooi dat deze mensen heel belangrijk voor je zijn, helaas niet als je jezelf vergeet.

Het is in onze opvoeding meegegeven en vastgeroest in ons onderbewustzijn om eerst aan de ander te denken en later pas aan onszelf;


Jij bent geweldig, jij hebt alle recht om gelukkig te zijn, om liefdevol omringt te worden. Dat mijn "lieve" is jouw geboorte recht!


Hier 7 bruikbare tips:


  1. Voel wat voor jou juist is, krijg je een raar spannend gevoel een druk? Ga dan eens na wat de oorzaak zou kunnen zijn. Trek grenzen, communiceer hierover. Niet agressief, maar duidelijkheid kan wonderen doen.

  2. Leer neen zeggen, krijg je een vraag van iemand? En ben je al lang toe aan rust? Zeg dan vriendelijk neen, je hoeft geen smoesjes te verzinnen. Je niet te verdedigen. Ik heb zo nood aan rust, dus neen. Volgende keer ?

  3. Aanvaard hulp,

  4. Plan op tijd, tijd voor jezelf. Vrije tijd, tijd voor jezelf. Tijd voor een boek, tijd voor sauna, tijd voor een wandeling, een massage.

  5. Ga elke ochtend voor de spiegel staan. Kijk naar jezelf in de spiegel.

    , ik hou van mij. Lach naar jezelf, omarm jezelf. Voel wat het doet.

  6. Ben dankbaar, dankbaar voor de bewustwording. dankbaar voor de les. dankbaar voor je intbijt, je koffie, je lichaam, je vrienden, je lieve buren, je fiets, je auto, je kinderen etc. Maak er de gewoonte van elke dag 20 zaken te noteren. Verhoogd je endorfine.

  7. Geef iets weg, iets wat je niet meer gebruikt. Gebroken spullen doe je weg. Kledij die je niet meer draagt geef ze weg. Ont-spul, zo krijg jij meer rust meer ruimte.

Het is daar waar we GEEN grenzen trekken, dat we onszelf mentaal en fysiek gaan uitputten, ik weet het heel goed ik heb het tientallen jaren gedaan.

Tot ik mij verstoten en achtergelaten, niet goed genoeg, afgewezen voelde.

Uitgelachen & bespot door m'n zogenaamde vriendinnen. Daar waar ik goed was om gebruik van te maken als zij in de put zaten, aan kwamen met hun persoonlijke drama en tranendal.


Ik maakte steeds tijd, liet hun noden voorgaan op die van mij. (plaese-gedrag)

Daardoor had ik geen energie meer voor mezelf, om te doen wat nodig was voor mezelf.

Ik was zelf verantwoordelijk voor mijn keuzes, dit geleerd zijnde zal ik nog enkel mensen toelaten die mijn grenzen respecteren en mijn vertrouwen waard zijn.

Je kan dit merken als je ergens enthousiast over bent, je goede omgeving zal je complementeren terwijl je negatieve omgeving weinig of geen reactie zal geven.


Die knopen heb ik doorgehakt, om weer ruimte en rust te kunnen creëren voor mezelf; uit liefde voor mezelf, natuurlijk zijn mensen niet voor de 100% slecht.

Vandaar dat die keuze moeilijk is. Je gaat door een rouwproces.

Het voelt zo goed eens je die keuze maakt, alsof er zoveel ruimte en energie vrijkomt.


Wanneer je binnen je gezin merkt dat je je gedraagt als een soort assepoester, totaal uitgeput raakt. Zet hier dan paal en perk aan. Weet dan dat je gezin kan behoorlijk in opstand kunnen komen, eens jij je grenzen aangeeft.

Een tekort aan zelfliefde is iets dat uit ons onderbewustzijn voortkomt, dit kan een klein iets zijn die we al lang geleden in onze kindertijd meemaakten. Iets dat ons zieltje heeft gekwetst.


En dat kan echt voor iedereen anders zijn, iedereen is perfect elk op zijn eigen unieke wijze. Konden we dat maar zelf zien, hoe mooi we zijn. Als je jezelf te weinig liefde geeft, zal je dit uitwerken in je relaties. Die zullen dan als een spiegel terugkaatsen. Elke keer opnieuw totdat jij er leert naar te kijken.

Andere mansen, vrienden, kennissen, je kinderen je partner zijn NIET verantwoordelijk voor jouw geluk voor jouw zelfliefde.

Er is maar één persoon die dit kan teweegbrengen en dat ben jijzelf.

Dan is het aan te raden om het in kleine stappen te doen.


Ik kom zelf uit een gezin, waar mijn beide ouders zichzelf niet graag konden zien.

Mijn mama, maakte kunstwerken om zo gezien te kunnen worden. Ze genoot van de aandacht van anderen, van het tonen wat ze had gemaakt. Dit doordat ze zelf als klein meisje niet gezien werd; Voor mijn mama was het dan ook enorm moeilijk om haar drie dochters voldoende de aandacht en liefde te geven die wij nodig hadden.

Mijn vader kreeg dat weer de aandacht, door hard te studeren. Ze stonden beiden in het onderwijs en hun job was iets dat ze met veel passie deden.

Want ze werden gezien, door hun vele studenten en konden exact bepalen hoe de studenten zich moesten gedragen.


Natuurlijk met hun drie totaal verschillende dochters was dit andere koek.

Ze hadden het empathisch vermogen niet van thuis meegekregen, ofwel werden ze niet gezien ofwel enkel geprezen voor wat ze verwezenlijkt hadden.Ze waren zo druk in de weer om hun eigen stuk te laten zien, hard werken en vooral alles wat ze deden moest perfectie zijn.


Ze lazen de tekst niet, maar hadden wel alle schrijffouten kunnen spotten. Ja, Nele dat lettertype gaan we eens kijken of je daar een ander kan voorzien? De titel moet groter. de foto past niet. teveel tekst, het moet luchtiger. de zinsbouw klopt niet. etc. Het was dus een huzarenstukje om zelfs maar te kunnen denken dat ze iets goed genoeg zouden vinden.


En dat stukje kwam heel fel naar buiten bij mezelf maar ook bij mijn zussen, gelukkig zijn wij er drie met een flinke dosis doorzettingsvermogen en de capaciteit om aan de slag te gaan met onszelf. Wij willen niet dat deze energie verder leeft binnenin.

En ja hoor, het lukt! Een volle dag samen met elkaar.

Ja de pijn momenten kwamen af en toe weer boven. Ik heb mij telkens verwijderd om mijn ademhalingsoefeningen te doen.

Het is nu veel rustiger, in mij...


Dat is wat ik zo graag wil voor iedereen, natuurlijk zal je zelf het werk moeten doen.

Een vast uurtje per week per dag. Een bepaalde routine. Al is het maar een kwartiertje. Kom even tot rust.




Mocht je meer te weten willen komen over hoe leer ik mezelf graag te zien?

Mag je steeds een mailtje sturen.

Laat het me weten! Dan plannen we een gesprek .



Commentaires

Noté 0 étoile sur 5.
Les commentaires n'ont pas pu être chargés.
Il semble qu'un problème technique est survenu. Veuillez essayer de vous reconnecter ou d'actualiser la page.
Post: Blog2_Post
bottom of page